اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و آهن روی برخی خصوصیات کمّی و کیفی هلو رقم آلبرتا (prunus persica cv. alberta)

هلو از جمله درختان میوه معتدله با سن نونهالی پایین، مورد توجه بسیاری از باغداران جهت تولید اقتصادی می باشد، ولی بخاطر گوشت نرم میوه مشکلات زیادی در حین برداشت و بعد از برداشت دارد. در این پژوهش اثر محلول پاشی برگی اسید سالیسیلیک و کلات آهن بر برخی ویژگی های کمّی و کیفی هلو رقم آلبرتا بررسی شد. این تحقیق روی درختان شش ساله و بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. اسید سالیسیلیک شامل چهار سطح 0 (بعنوان شاهد)، 1، 2 و 4 میلی مولارو سطوح کلات آهن شامل 0 ( بعنوان شاهد)، 5 و 10 میلی گرم بر لیتر روی درختان هلو، 40 و 80 روز بعد از مرحله تمام گل محلول پاشی گردید. اثر تیمارها بر صفات کیفی شامل نشت الکترولیت، سفتی، ویتامین c، درصد اسید قابل تیتراسیون، ph، درصد مواد جامد محلول، شاخص طعم، ظرفیت آنتی اکسیدانی، فاکتورهای رنگ سطحی، میزان اتیلن تولیدی میوه هلو و صفات کمّی شامل عملکرد درختان، درصد ماده خشک و خاکستر، میزان کلروفیل و کاروتنویید مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر فعالیت آنتی اکسیدانی و رنگ سطحی و کلروفیل میوه، عملکرد، ویتامین c، درصد ماده خشک و خاکستر و کلروفیل و کاروتنویید برگ تأثیر مثبتی داشت. ضمن این سبب کاهش مقدار نشت الکترولیت و تولید اتیلن گردید. تغذیه برگی آهن سبب افزایش عملکرد، کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی و کاهش نشت الکترولیت، تولید اتیلن، میزان درخشندگی میوه گردید. امّا آهن تأثیری روی ویتامینc نداشت. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارها باعث کاهش نشت یونی، تولید اتیلن، قرمزی میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون و افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی، سفتی بافت میوه، زاویه هیو، عملکرد میوه، کلروفیل کل و a برگ و میوه و کاروتنویید برگ گردید. بطور کلّی تیمارها در مقایسه با شاهد باعث بهبود صفات کیفی و کمّی میوه هلو رقم آلبرتا گردیدند.